Vorige week hadden we maar liefst 2 stageaires op de boerderij. De boeren konden bijna (maar niet helemaal) een dutje doen over de middag omdat de stageaires zo'n goed werk verrichten. Onze ene stageaire was Hannah. Zij studeert sociaal werk (...)

(...) Het is ergens wel raar om afscheid te nemen van deze plantjes, we hebben er een bepaalde band mee opgebouwd. Ik wil niet al te veel mijn plantjes verpersoonlijken, maar toch is er een soort van liefdesband tussen de boer en zijn gewassen. Mijn zoontje gaat volgende week voor de eerste keer naar school en (met iets minder intensiteit natuurlijk), voel ik toch ook wel trots als ik onze oogsten mag loslaten voor hun volgende stap naar jullie bord. Een grote trots bij de vruchtgewassen! Een vruchtgewas is helemaal anders dan bv. een bladgewas. Eerst verzorgen we de plant, mag die groeien, dan bloeien, en snoeien we die onderwijl ook. Daarna pas geeft ze ons beloning voor het werk en beginnen de vruchten te groeien.

De pakketjes van deze week vol heerlijks om een verwarmend soepje te maken. Sommigen onder jullie weten niet wat aan te vangen met venkel, zo heb ik al opgevangen in de wandelgangen van de afhaalpunten. Vaak wordt venkel in 1 adem genoemd met vis, maar de mogelijkheden zijn zo veel meer. Persoonlijk heb ik venkel leren gebruiken waar je anders ajuin of prei zou gebruiken.

Het Ambrozijnteam is een beetje uitgeteld voor de moment, vandaar dat mijn belofte om terug elke week een brief te voorzien mislukt is. Het is een fenomeen dat zich elk jaar manifesteert bij de ganse boerengemeenschap. Het veld en het te gebeuren werk is sinds maart aanwezig in onze hoofden.